ölüm yeri....

Alıntı:
Bu vesile ile vatanın bütünlüğünü savunmak için şehit düşenleri saygı ve rahmetle anıyoruz.

Genelkurmay başkanlığının inanılmaz düzenli binasının içindeki halı kaplı merdivenlerinden çıktıktan sonra girdiğimiz odanın kapısında her ne kadar Brifing odası yazsa da, burası daha çok ufak bir sinema salonunu andırıyordu. İnönü bulvarının trafik gürültüsü belli belirsiz duyuluyordu. Rahat mavi koltuklardan birine oturduktan sonra biraz ileride duran sahne gibi bir yerden bizi izleyen kurmay havacı albaya baktım. O da bana bakıp gülümsedi. Çeşitli üniversitelerden gelmiş dört öğretim görevlisi ve ben birlikte toplam beş kişilik izleyici topluluğu yerleşince, Albay sakin ama otoriter bir sesle konuşmaya başladı.

"Öncelikle davetimizi kabul edip buraya kadar zahmet edip geldiğiniz için hepinize teşekkür ederim.

Konu bir yönü ile milli güvenlikle alakalı olduğu için sizi buraya neden çağırdığımızı söylemedik. Bu tür güvenlik uygulamalar standarttır. Burada verilen bilgilerin birinci dereceden devlet sırrı olduğunu bilmenizi isterim bu yüzden çalışmalarınız sonucunda ne çıkarsa çıksın sizden sessiz kalmanızı rica ediyorum.


Ben dahil hepimiz onaylar şekilde başlarımızı salladık. Bense içimden "reklam kısmını geçsek de filmi izlesek ya!" diyordum. Askerler meslekleri gereği her şeyi gizlilik esasına göre düşünürlerdi. Bazı durumlarda kışla kantinindeki kolaların sayısı bile gizli sayılabiliyordu.


"Sizlerden birazdan açıklayacağım bir konuda yardım istiyoruz. Hepiniz kendi alanlarında en iyinin en iyisisiniz; Fizik dalında Prof. Dr. Hüseyin Aymer, kimya dalında Prof.Dr. Ahmet Geylani, biyoloji dalında Prof.Dr. Osman Narlı, tıp alanında Prof.Dr.Yücel Aytma ve tabi bir bilimkurgu yazarımız Mehmet Emin Arı. Kendisiyle daha önceden kuzey Anadolu fay hattı komplosu nedeniyle tanıştık.

Merakla bana bakan diğer üyeleri başımla selamladım. Onlar da aynı nezaketi gösterip beni selamladılar. Bu kadar seçkin bir grubun içinde yer almak açıkçası insanın gururunu okşuyordu.

Tanışma faslından sonra Albay asıl konuya girdi. Koltukta doğrulup can kulağı ile dinlemeye başladım.

Albay önündeki Dia makinesini çalıştırdı. Perdede bir enkaz fotoğrafı belirdi.

"Bundan dört gün önce yani 16 temmuz 2000 tarihinde Apache tipi bir helikopterimiz Güneydoğuda düştü. Muhtemelen haberlerde duymuşsunuzdur. Pilot, yardımcı pilot, üç astsubay ve iki er olmak üzere helikopterde bulunan tüm personel öldü.


Helikopter düşmeden önce son olarak Diyarbakır'daki askeri havaalanı ile aşağıdaki konuşmayı yaptı. Bölge halen olağanüstü hal kapsamında olduğu için tüm iletişim uzun zamandır kaydediliyor. Lütfen dinleyin"

Albay önündeki teybin düğmesine bastı.

Helikopter: "bir sorunum var. motor durdu. Motor birden durdu. Kalbim..."
Yer : "koordinatını bildir. koordinatını bildir. Cevap ver. Cevap ver."

Düşen helikopter bir karakola erzak, tıbbı malzeme, mektup vs. ve yeni bir eri götürüyordu. Her on günde bir yapılan rutin bir uçuş. Helikopterle bağlantı koptuktan hemen sonra uçuş planında belirtilen rotayı aşağı yukarı bildiğimiz için arama, bulma ve kurtarma için bir başka helikopter gönderdik. PKK'nın Stinger füzesi aldığı yönünde kesin olmayan bir istihbaratımız vardı. İlk başta helikopterin yerden atılan bir Stinger ile vurulduğunu sandık. Fakat böyle bir durumda pilot isabet aldığını bildirir. Çoğu durumda buna bile vakti olmaz. Ani bir teknik arıza da buna neden olabilir. Neyse... Böyle durumlar için uyguladığımız normal emercensi prosedürünü uyguladık.

Yarım saat sonra ikinci helikopter birinci helikopterin düştüğü yeri buldu. İkinci helikopterin pilotu ile havaalanı arasında geçen konuşmayı dikkatle dinlemenizi istiyorum."